Jeetje, wat heb je eigenlijk weinig nodig!

Ruimte. In mijn keuken, in mijn woonkamer, én in mijn hoofd. Samen met Mascha was de eerste fysieke stap in het organizing traject veel kleiner dan ik van te voren had gedacht. Althans, ik dacht dat hij klein was. Het bleek de ‘stop in de afvoer’ te zijn. Alle emoties die aan mijn spullen zaten, werden ermee aangeraakt. Dus dat was hetgeen wat mij tegenhield?! Tegenhield om orde te scheppen? Dat was een vreemde gewaarwording. Na deze ontdekking ging het opruimen steeds makkelijker. Al stuit je altijd wel op iets dat je meer ontroert dan je tot nu toe dacht of wilde weten. Niets mis mee. Met Mascha is praten zo makkelijk. Je komt door haar vragen beter bij je eigen antwoorden. En dat voelt fijn.

Ieder blaadje, ieder boek, iedere pen. We hebben alles aangeraakt. Je komt erachter hoeveel je van sommige dingen in huis hebt. Weggeven aan een kringloop voelt voor mij makkelijker dan weggooien. Mascha is sowieso niet van de verkwisting. Kun je er iemand anders blij mee maken? Zeker doen! Word jij er zelf blij van? Dan kun je het houden. Waar kun je er dan van genieten? Hoe komt het beter tot zijn recht? Welk plekje krijgt het in je leefruimte? Door deze zienswijze waardeer je de spullen des te meer.

Zo hebben wij in de tussenliggende weken de hele keuken leeggehaald en hebben deze opnieuw ingedeeld. Jeetje, wat heb je eigenlijk weinig nodig als je het goed beschouwd! Blij, blij, blij word ik ervan.

Energie. Dat kostte het wel. Ik wist niet dat je er zo moe van zou worden. Alles overwegen. Wat wil en kan ik ermee? Energie leverde het uiteindelijk ook weer op. Thuiskomen en tevreden in het rond kijken. We worden omgeven met wat we mooi en fijn vinden. Iedereen weet waar alles te vinden is. Ruimte en rust. In onze woonkamer, onze keuken en onze hoofden. 

MF – Opruimpakket Doorpakken